این اقدامات غرب علیه مسکو اگرچه با هدف مقابله با راهبردهای منطقه ای کرملین صورت گرفت اما حضور روس ها در سوریه و رویارویی با غرب نشان داد که این کشور حاضر به عقب نشینی از مواضع خود در قبال غرب نیست.
آغاز جنگ اوکراین و عملکرد ولادیمیر پوتین در مواجهه با این بحران، سبب شد تا بسیاری از دولت های غربی در سیاست های خود نسبت به مسکو تجدید نظر کنند. تا پیش از این بحران، بسیاری از قدرت های اروپایی بر این نظر بودند که روسیه پوتین به عنوان یک بازیگر متحد غرب در سیستم بین المللی عمل خواهد کرد، اما تغییر در این دیدگاه به این واقعیت عینیت بخشید که روسیه در قرار نیست یک متحد و یا شریک قابل اعتماد برای آنها باشد و اختلافات آن به منافع اش با غرب میچربد. بویژه آنکه، کرملین با توسعه اتحادیه اروپا و بویژه گسترش ناتو به قلمرو منافع روسیه مخالف است و از همین رو پوتین با بدست گرفتن قدرت در سال 2012 با پیگیری افزایش بودجه نظامی و پیگیری هژمونی روسیه در کشورهای شوروی سابق سیاست های سختگیرانه ای را در قبال غرب در پیش گرفت.
در واقع مدل جدید روسی ولادیمیر پوتین عبارتست از ایجاد یک قدرت بزرگ مستقل که جایگاه ژئوپولیتیک خاص خود را دارد. در این مدل اگر روسیه کنترل خود بر حوزه پیرامونی اش را از دست بدهد منافع آن از سوی رقبالی آن مورد تهدید واقع میشود. از طرفی، این مدل از اساس با اروپایی که به سمت نظم بین المللی متفاوتی حرکت میکند در تضاد است. در نتیجه، چشم انداز مشارکت راهبردی با روسیه که بسیاری در غرب خواهان ان بودند در مواجهه با ارزش های متضاد و منافع ناسازگار، دست نیافتنی خواهد بود. از سوی دیگر، کشورهای غربی، دولت های کنونی شوروی سابق را کشورهایی کاملا مستقل در نظر میگیرند. در نتیجه، عزم پوتین برای بازگرداندن سلطه روسیه بر دولت های وابسته ی قبلی، هسته اصلی (چالش روسیه) بشمار میرود. علاوه بر این، چالش های مضاعفی هم بوسیله فعالیت های غیر مشروع روسیه در اتحادیه اروپا نظیر انحصار بازار، ادعای برابری با آمریکا و پیگیری منافع شخصی بدون در نظر گرفتن پیچیدگی های آن برای خود و دیگران، هم به این موارد افزوده میشود.
برهمین اساس نیز علیرغم مشکلات اقتصادی، سرمایه گذاری های عظیم برای توانمندی سازی قدرت نظامی روسیه صورت گرفته تا شکاف بین آن و ارتش های غربی به رهبری آمریکا را کم کند و خطر مداخله نظامی در روسیه را به حداقل برساند.
اما اروپایی ها به رهبری آمریکا سعی دارند تا با تشدید تحریم های اقتصادی و ممانعت از پیشبرد برنامه های مسکو در قبال همسایگانش، این پیام را به دولت روسیه و مردم آن برسانند که یک روسیه ی دارای هژمون منطقه ای اما منزوی در راستای منافع ملی آنها نخواهد بود. در همین راستا ممانعت از اقدام روسیه برای استفاده سیاسی از انرژی، اجرای راهبرد دفاعی در مقابل قدرت نمایی کرملین و حفظ اعتبار ناتو به عنوان یک قدرت بازدارنده در مقابل تهاجم روسیه و استقرار توانمندی های بازدارنده متعارف از دیگر اقدامات غرب در قبال روسیه است، این اقدامات غرب علیه مسکو اگرچه با هدف مقابله با راهبردهای کرملین صورت گرفت اما حضور مسکو در سوریه و رویارویی با غرب نشان داد که این کشور حاضر به عقب نشینی از مواضع خود در قبال غرب نیست. برهمین اساس نیز، کشورهای عضو اتحادیه اروپا بطور جداگانه و همچنین در قالب اتحادیه سعی دارند تا ظرفیت های خود را به صورت جداگانه برای تحلیل مقابله با روسیه و کشورهای متحد آن افزایش دهند، چرا که پیگیری این اهداف و دستیابی به آنها به افکار عمومی نگران غرب این اطمینان را میدهد که دولت های آنها در صورت وخامت اوضاع برای مواجهه با روسیه کاملا آماده اند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/6354
تگ ها:
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
